کنترل گری والدین

فرزندان ما برای رسیدن به استقلال و داشتن عزت نفس، نیازمند این هستند که در دوران رشد والدینی آگاه، منطقی، حامی و پشتیبان داشته باشند. گاهی حمایت تبدیل به تنبیه به خاطر اشتباهات، سرزنش و تحقیر می‌شود و کودک توانایی تشخیص اینکه پدر و‌مادر اشتباه می‌کنند یا خود او را ندارد. از طرد شدن می‌ترسد و احساس گناه می‌کند و به جای والدین بدرفتار همه‌ی تقصیرها‌ را به گردن می‌گیرد. حتی اگر فرزند آنقدر باهوش باشد که اشتباهات والدین را متوجه بشود، به خاطر نیازها و احتیاجاتش، ترجیح می‌دهد که در کنار آنها به زندگی خود ادامه دهد. وقتی کودک تنبیه می‌شود، دو باور در او تقویت می‌شود: – «من بدم، پدرو مادرم خوبن» – «من ضعیفم، پدرو مادرم قوی‌ان» اما مشکل اینجاست که احساس خشم ناشی از تنبیه شدن،را تا ابد نمی‌شود سرکوب کرد و جایی این احساس خود را نشان می‌دهد