تحقیق, استروئز
همودیالیز
هيپرپاراتيروئيديسم ثانويه و اثرات آن بر روي استخوان، يكي از مهم‌ترين مشكلات نارسائي مزمن كليوي است. در مطالعه حاضر، رابطه سطح سرمي هورمون پاراتورمون را با سطح سرمي كلسيم، فسفر و آنزيم آلكالين فسفاتاز در مردان و زنان همودياليزي، مورد مطالعه قرار گرفته است. اين تحقيق توصيفي – تحليلي به صورت مقطعي، بر روي 30 نفر از افراد همودياليزي شهرستان زاهدان (16 مرد و 14 زن) با ميانگين سني 44 سال و مدت دياليز 5 ماه تا 14سال (ميانگين 30 ماه) صورت گرفت. آزمايش‌هاي كلسيم، فسفر و آلكالين فسفاتاز در طي سه ماه متوالي مورد بررسي قرار گرفت. همچنين اندازه‌گيري ميزان سرمي هورمون پاراتورمون در سومين ماه مورد ارزيابي قرار گرفت. با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آمار توصيفي و تحليلي، داده‌ها تجزيه و تحليل شده و ارتباط آنها مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه زنان همودياليزي بيشتر از مردان همودياليزي، هورمون پاراتورمون و آنزيم آلكالين فسفاتاز ترشح مي‌كنند در مورد يون‌هاي معدني كلسيم و فسفر، مردان همودياليزي بيشتر از زنان همودياليزي در محدوده مقادير غيرطبيعي هستند. در افراد همودياليزي، ضريب همبستگي بين هورمون پاراتورمون و آنزيم آلكالين فسفاتاز وجود داشت اما بين هورمون پاراتورمون با كلسيم و فسفر ارتباط معني‌داري وجود نداشت در مردان، همبستگي بين هورمون پاراتورمون با فسفر و آنزيم آلكالين فسفاتاز وجود نداشت اما در مورد كلسيم معني‌دار بود. در زنان همبستگي معني‌دار نبود. در زنان همبستگي بين هورمون پاراتورمون و آنزيم آلكالين فسفاتاز وجود داشت اما در مورد كلسيم و فسفر اين همبستگي معني‌دار نبود. نتيجه اينكه هيپرپاراتيروئيديسم ثانويه و اثرات آن بر روي استخوان در زنان همودياليزي بيشتر از مردان همودياليزي مي‌باشد. هيپرپاراتيروئيديسم ثانويه و اثرات آن بر روي استخوان، يكي از مهم‌ترين مشكلات نارسائي مزمن كليوي است. در مطالعه حاضر، رابطه سطح سرمي هورمون پاراتورمون را با سطح سرمي كلسيم، فسفر و آنزيم آلكالين فسفاتاز در مردان و زنان همودياليزي، مورد مطالعه قرار گرفته است. اين تحقيق توصيفي – تحليلي به صورت مقطعي، بر روي 30 نفر از افراد همودياليزي شهرستان زاهدان (16 مرد و 14 زن) با ميانگين سني 44 سال و مدت دياليز 5 ماه تا 14سال (ميانگين 30 ماه) صورت گرفت. آزمايش‌هاي كلسيم، فسفر و آلكالين فسفاتاز در طي سه ماه متوالي مورد بررسي قرار گرفت. همچنين اندازه‌گيري ميزان سرمي هورمون پاراتورمون در سومين ماه مورد ارزيابي قرار گرفت. با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آمار توصيفي و تحليلي، داده‌ها تجزيه و تحليل شده و ارتباط آنها مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه زنان همودياليزي بيشتر از مردان همودياليزي، هورمون پاراتورمون و آنزيم آلكالين فسفاتاز ترشح مي‌كنند در مورد يون‌هاي معدني كلسيم و فسفر، مردان همودياليزي بيشتر از زنان همودياليزي در محدوده مقادير غيرطبيعي هستند. در افراد همودياليزي، ضريب همبستگي بين هورمون پاراتورمون و آنزيم آلكالين فسفاتاز وجود داشت اما بين هورمون پاراتورمون با كلسيم و فسفر ارتباط معني‌داري وجود نداشت در مردان، همبستگي بين هورمون پاراتورمون با فسفر و آنزيم آلكالين فسفاتاز وجود نداشت اما در مورد كلسيم معني‌دار بود. در زنان همبستگي معني‌دار نبود. در زنان همبستگي بين هورمون پاراتورمون و آنزيم آلكالين فسفاتاز وجود داشت اما در مورد كلسيم و فسفر اين همبستگي معني‌دار نبود. نتيجه اينكه هيپرپاراتيروئيديسم ثانويه و اثرات آن بر روي استخوان در زنان همودياليزي بيشتر از مردان همودياليزي مي‌باشد.
پاراتورمون – CRP – همودیالیز
زمينه و هدف: پروتيين واكنشي زنجيره اي (CRP) فاكتور التهاب مزمن و زمينه ساز آترواسكلروز در بيماران همودياليزي است. مطالعات جديد نشان مي دهند كه افزايش سطح پاراتورمون سالم در اورمي مي تواند باعث اختلال در متابوليسم چربي ها شود و يكي از عواملي كه باعث تشديد آترواسكلروزيس در بيماران همودياليزي ميشود، همين اختلالات چربي هاست. اين مطالعه به بررسي ارتباط پروتيين واكنشي زنجيره اي با حساسيت زياد و پاراتورمون هورمون سالم با ضخامت انتيما- مدياي كاروتيد در بيماران همودياليزي مي پردازد. روش بررسي: در اين مطالعه، سطح سرمي پروتيين واكنشي زنجيره اي با حساسيت زياد، پاراتورمون هورمون سالم ليپوپروتيين آلفا، كلسترول، ليپوپروتيين با دانستيه بالا و پايين، كلسيم، فسفر و ضخامت انتيما- مدياي كاروتيد 30 بيمار با نارسايي مزمن كليه كه تحت همودياليز هستند، بررسي گرديد. يافته ها: ميانگين پروتيين واكنشي زنجيره اي با حساسيت زياد (hs-CRP) در مردان 4.65 mg/dl و زنان 6.4 mg/dl، ميانگين پاراتورمون هورمون سالم مردان 65.7 pg/dl و زنان 74.03 pg/dl بود. تفاوت معني داري بين ميانگين ضخامت انتيما- مدياي كاروتيد راست و چپ بيماران دو جنس وجود نداشت (P>0.05). حال آنكه، رابطه مثبت و محكمي بين پروتيين واكنشي زنجيره اي با حساسيت زياد، پاراتورمون هورمون سالم و ضخامت سالم و ضخامت انتيما- مدياي كاروتيد بيماران همودياليزي وجود دارد (P<0.001). نتيجه گيري: با توجه به يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه به خصوص با استفاده از پروتئين واكنشي زنجيره اي، آترواسكلروزيس در بيماران دياليزي زودتر تشخيص داده مي شود، بنابراين، مي توان از مرگ و مير اين بيماران در اثر حوادث قلبي كاست
بررسي ارتباط پاراتورمون هورمون سالم (iPTH) و پروتيين واكنشي زنجيره اي با حساسيت زياد (hs-CRP) با ضخامت انتيما – مدياي كاروتيد در بيماران همودياليزي
عابدي آذر سيما*,سادين محمدرضا,ارگاني حسن,طرزمني محمدكاظم
* گروه داخلي، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي تبريز
زمينه و هدف:
پروتيين واكنشي زنجيره اي (CRP) فاكتور التهاب مزمن و زمينه ساز آترواسكلروز در بيماران همودياليزي است. مطالعات جديد نشان مي دهند كه
دانلود تحقیق استروئز