بخشی از متن:
تعاريف مفهومی انگيزه
اصطلاح انگيزه درزندگی روزمره در حوزة وسيع تر ازمعنی کاربردی آن درروانشناسی بکارمی رود . زيرا تمام عادتها ، محرک های خارجی ، هيجانها و هدفها را شامل می شود ( علوی ، 1371 ، ص 121 )
کلمه ( Motivation ) از ريشة لاتينی ( Movere ) به معنای جنبش و حرکت مشق شده است و بنا براعتقاد « مان ( Munn ) » انگيزش تنها برباعث ها و انگيزه های ذاتی زياد يا درونی اطلاق می شود » .
. Motive

همة روانشناسان دراين نکته متفق القولندکه : « انگيزش عاملی است درونی که رفتار شخص را برمی انگيزد و آن را جهت داده و هماهنگ می سازد واگرچه انگيزه را بطور مستقيم نمی توان مشاهده کرد ولی وجود آن را از روی رفتار شخص می توان استنباط کرد » ( خواجه زاده ، 1373 ، ص 45 ) .
به اعتقاد موری هر انگيزه معمولا دوعامل و عنصراساسی دارد . عنصراول سائق است که مراد از آن فرآيندهای درونی بخصوصی است که شخص را به عمل خاصی وامی دارد. عنصردوم پاداشی است که شخص به محض دستيابی به آن حالت انگيزش خود را از دست داده ورفتارش برای مدتی از حوزة سلطه انگيزه خارج می شود(خواجه زاده ، 1373 ، ص 46 ) .