مناسب جهت ارائه کلاسی و کنفرانس

مقدمه
بطور کلي مي توان کويرهاي ايران را براساس خصوصيات عمومي سطح آنها به 7 گروه زير طبقه بندي نمود.   البته اين طبقه بندي هميشه کاملا مشخص نيست و گاهي خصوصيات برخي از گروهها با هم همپوشي دارند. بطور کلي انواع A يعني کويرهاي رسي و E يا کويرهاي نمک و G يا کوير درياچه هاي دايمي کاملا مشخص هستند و مي توانند در گوشه هاي يک مثلث قرار گيرند. از طرف ديگر انواع B و F يعني کويرهاي رسي خيس و درياچه هاي موقت در طبقه بندي فوق، در حد واسط بين انواع A و G قرار دارند و نوع C يا کويرهاي رسي همراه با نمکزار بين A و E قرار دارد.

.
.
.
.
الف- گروه A: کويرهاي رسي

   به استثناي کوير سبزوار که مخروط افکنه دلتايي نيز دارد، بر روي سطح کويرهاي اين گروه غير از صفحات رسي هيچ نوع پوشش ديگري ديده نمي شود.    تعداد کويرهاي متعلق به اين گروه 27 عدد است که برابر با 45 درصد تعداد کل کويرها و 14 درصد سطح کل کويرهاي ايران مي باشد. 39 درصد سطح کل صفحات رسي کويرهاي ايران در اين گروه قرار گرفته است. سطح صفحات رسي در اين کويرها از 35 تا 2103 کيلومتر مربع تغيير مي نمايد که مورد دوم آن متعلق به کوير سبزوار (6) است.

.
.
.
.زمین لغزش
حرکت و جابجايي بخشي از مواد دامنه در امتداد يک سطح گسيختگي مشخص را «لغزش» مي‌ناميم. در لغزشهاي دامنه‌اي تغيير شکل از نوع «برش ساده» است. لغزش انواع مختلف داشته و در هر نوع مصالحي مي‌تواند ايجاد شود. ويژگيهاي توده متحرک و شکل سطح گسيختگي معمولا به عنوان عوامل طبقه بندي لغزشها بکار گرفته مي‌شوند.

.
.
.
.
لغزش انتقالي يا ساده
در لغزش انتقالي ، توده‌اي از مواد به روي يک سطح کم و بيش مسطوي به سمت پايين دامنه مي‌لغزند. شرايط زمين شناسي و در راس آن وجود ناپيوستگيهاي ساختي داراي جهتيابي مناسب ، از جمله عوامل ايجاد يک لغزش انتقالي است.

و…….