بررسی و دانلود مختصری بر ورزش هاي ايزومتريك و ايزوتونيك دارای نکات کلیدی مختصری بر ورزش هاي ايزومتريك و ايزوتونيك
ورزش هاي ايزومتريك و ايزوتونيك
در يك تقسيم بندي، ورزش ها را مي توان به طور كلي به دو نوع ايزوتونيك يا
ديناميك و ايزومتريك يا استاتيك تقسيم نمود.
در ورزش هاي ايزوتونيك، طي فعاليت، تغيير در طول عضله ايجاد مي شود و فعاليت
همراه با انجام كار خارجي و حركت مفصلي است و انقباضات عضلاني با ايجاد تنش
بالنسبه كم ايجاد مي شوند. ولي در ورزش هاي ايزومتريك، در عضله اي كه به صورت هم
طول منقبض مي شود، بدون تغيير در طول خارجي آن، تنش عضلاني افزايش مي يابد دليل
كوتاه نشده عضله آن است كه مقاومت خارجي كه عضله سعي در كشيدن آن دارد، بيشتر از
حداكثر تنشي (نيروي داخلي) است كه عضله قادر به ايجاد آن است مانند هل دادن مداوم
يك ديوار.
تعدادي از ورزش ها به طور عمده ايزوتونيك هستند مانند دويدن نرم و شنا و بعضي
عمدتاً ايزومتريكند مانند وزنه برداري اما اغلب ورزش ها با نسبت هاي مختلف مخلوطي
از هر دو نوع هستند.
جدول 2-1
Sports Classiffied By In
Tensity In Any By Dynamic Versus Static Demands
|
LOW |
HIGH TO |
||
|
Low Dynomic and low |
Low Dynomic and High |
High to Moderote Dynomicand and low |
High to Moderote Dynomicand Static |
|
Bowling Criket Curling Golf Riflery |
Archery Diving Equestrian events Field events Gymnastics Judo Sailing Skijumping Water skiing Weight Lifting |
Badminton Basball Basketball Field hockey Rase Walking Ranning (distance) Swimming Tennis Volleyball |
Boxing Cycling Fencing Football Ice hockey Rowing Rugby Running (sprints) Sking Speed Skating Water polo Wresling |
پاسخ قلبي عروق به اين ورزش ها كاملاً متفاوت است. ورزش هاي ايزوتونيك باعث
افزايش زيادي در برونده[1]
قلب و مصرف اكسيژن vo2 و كاهش در مقاومت عروق سيستميك مي شوند و ورزش هاي ايزومتريك، به
طور حاد فشار سيستميك را افزايش داده و بر بروندة قلب vo2 اثر كمي دارند.
اطلاعات مربوط به تغييرات قلبي عروقي ايجاد شده در 8 فرد طبيعي حين ورزش
ايزومتريك (انقباض عضلات باز كنندة زانو در مقابل يك فشار ثابت) و ايزوتونيك (به
وسيله دوچرخة ارگومتر) در جدول 3-1 نشان داده شده است.
جدول 3-1
|
Cardiovascular Data |
|||
|
Isotonic |
Isometric |
Rest |
|
|
1.0
4 5 4 56
472 |
0.7
6 5 6 131
42 |
0.3
7 7 3 103
33 |
Cardiac out – put Heart rate Stroke volume (ml) Mean arterial Systemic vascular (dynes seccm -5) Vo2 |
|
Source Adapted from |
|||
پاسخ قلبي عروقي به ورزش هاي ايزوتونيك
پاسخ پيچيده هموديناميك[2]
و نورهورمونال[3] به
اين ورزش، باعث افزايش انتقال اكسيژن و جذب آن توسط عضلات فعال مي شود. در افراد
عادي، با انجام ورزش با حداكثر شدت، مصرف اكسيژن تا ده برابر حالت استراحت افزايش
مي يابد. در ورزشكاراني كه خوب تمرين مي كنند افزايش حداكثر اكسيژن مصرفي ممكن است
به 30-20 برابر برسد و در واقع حداكثر اكسيژن مصرفي به طور گسترده اي وابسته به
ميزان اثر فعاليت و درجه آمادگي بدني مي باشد. فاكتورهاي مختلفي كه در مصرف اكسيژن
شركت دارند در فرمول زير مشخص است:
|
SV (A-VO2) اختلاف بين اكسيژن شرياني و مخلوط وريدي |
ورزش ديناميك هر سه مورد طرف راست را
افزايش مي دهد؛ پس در نتيجه Vo2 به طور مشخص افزايش مي يابد. احتمالاً اولين پاسخ هموديناميكي به ورزش حاد
ديناميك، كاهش مقاومت عروق سيستميك است كه در اثر انبساط مشخص عروقي در عروق
پرمقاومت عضلات در حال فعاليت ايجاد مي شود. اين اثر در ورزش با شدت خفيف مشخص تر
است و پس از آن تا نزديك حداكثر ميزان فشار
كار فقط ميزان كمي كاهش در مقاومت عروق ايجاد
خواهد شد. نزديك حداكثر فشار كار اثر هموديناميك اين رفلكس در دو جهت قابل بررسي
است؛
1- كاهش افترلود[4] 2- تقسيم مجدد برونده قلب
زماني
كه حداكثر كوشش در فرد ايجاد مي گردد، ممكن است بيشتر از 80 % بروندة قلب به عضلات
در حال عمل برسد. در حالي كه در زمان استراحت تنها 18 % برونده به عضلات مي رود.
طي ورزش حاد، عروق امعاء و كليه هها منقبض مي شوند و جريان خون اين ارگان ها به
شدت كاهش مي يابد.