روان تحلیل گری یک نظام تحولی است که قبل از نظام های تحولی دیگر در گستره ی پزشکی و با شروع از زاویه ی درمانگری شکل گرفته و بر اساس روش تک بررسی متداول در پزشکی اولین الگوی تحول نظام دار زمینه ی عاطفی انسان را به صورت مراحل متوالی ارائه داده است.

فروید دانشمند اتریشی، متخصص اعصاب، پس از آزمودن روش های خواب انگیزی و تلقین که از استادان فرانسوی خویش آموخته بود برای دستیابی به ریشه ی اختلالات در بیماران روانی به ابداع یک روش جدید روان درمانگری که ریشه یابی و تشخیص را نیز در خود داشت دست زد ونام آن را پس از مدت ها تردید بین دو اصطلاح 《روان ترکیب گری》 و 《روان تحلیل گری》 سرانجام به دلیل اهمیت تحلیل، روان تحلیلگری گذارد.