مفاهیم نظارت و راهنمایی آموزشی 

در فرهنگ تعلیم و تربیت نظارت و راهنمایی چنین تعریف شده است: کوشش های مسئولان منتخب مدرسه برای راهنمایی و هدایت معلمان و دیگر کارکنان آموزشی در اصلاح وضع آموزش و روش های تدریس که مستلزم تحریک رشد و پیشرفت حرفه ای معلمان، انتخاب هدف های آموزشی و تجدید نظر در آنها، مواد آموزشی، روش های تدریس و ارزشیابی آنهاست. در متون کلاسیک تربیتی نظارت و راهنمایی به معنای کنترل هدایت و ارزشیابی امور جاری به منظور بررسی عملکردها و ناظر آموزشی به معنای کسی که مسئولیت نظارت بر کمیت و کیفیت انجام کار دیگران را بر عهده دارد آمده است.نظارت در این معنا بیشتر جنبه ی اداری دارد تا آموزشی؛ یعنی نظارت بر فعالیت، عمل، فرایند یا کار به نحوی که از لحاظ کمی و کیفی در سطح قابل قبولی انجام پذیرد.

برخی از دانشمندان دهه های اخیر مدیریت آموزشی و نظارت و راهنمایی آموزشی را باهم مرتبط دانسته، نظارت را آن جنبه از مدریت مدرسه می دانند که اساسا به برآوردن نیاز های آموزشی سازمان آموزش و پرورش کمک میکند.

روشهای نظارت و راهنمایی آموزشی

 نظارت و راهنمایی آموزشی بالینی(مشاهده مستقیم رفتار معلمان در کلاس درس)

نظارت و راهنمایی آموزشی بالینی مطالعه رفتار معلم در کلاس درس باروشی نظام مند و منظم و در جوی همراه با همکاری و احترام متقابل است،و مجموعه ای از فعالیت هایی است که برای اصلاح فرآیند تدریس و یادگیری طراحی شده است. 

مفاهیم نظارت و راهنمایی آموزشی 

حیطه و نوع عملکرد نظارت و راهنمایی آموزشی 

مسئولان نظارت و راهنمایی آموزشی، نقشها، پستها، و مقامهای سازمانی

وظایف راهنمای آموزشی

اصول و روشهای نظارت و راهنمایی آموزشی

مؤلفه های اصلی نظارت و راهنمایی آموزشی