تاریخچه
 موری بوؤن، رونالد لینگ – روانپزشک انگلیسی- دو نفر از پیشگامان این وادی به شمار می آیند که نقش مهمی ایفا نموده اند. هر دو آنها در اواسط دهه پنجاه بررسی خانواده اسکیزوفرنی را آغاز نمودند. کارهای اولیه موری بوؤن (۱۹۶۰) روی کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی و خانوادهای آنان در درمانگاه فینجر، نقش چشم گیری در پیدایش نظام خانواده درمانی موردنظر داشت.
نظریه سیستم های خانواده او که مدلی نظری و بالینی است که از اصول و کاربستهای روان کاوی بوجود آمده است، گاهی خانواده درمانی چند نسلی نامیده می شود. بوئن و همکاران وی روش نوآورانه ای را در مورد اسکیزوفرنی در موسسه ملی سلامت روانی اجرا کردند که بوئن در آنجا کل خانواده ها را بستری می کرد تا سیستم خانواده بتواند کانون در مان باشد.

این نظریه زیربنای عقلی بسیاری از جریانات پدید آمده درخانواده درمانی است. به مشارکتهای نظری او بعلاوه در اقدامات درمانی توان را آنها به منزله پلی است بین دو رویکرد های روان…..که بر رشد و تحول خویشتن، مباحث بین نسلی و اهمیت گذشته تأکید می ورزند و رویکردهای مبتنی بر نظریه سیستم که توجه خود را به تکوین کنونی واحد خانواده در تعادل های آن در حال حاضر محدود می سازند.
معتقد بود که نیروی محرکه زیربنایی بسیاری از رفتارهای بشر منبعث اند از فراز و نشیب های زندگی خانوادکی و کش و قوس های همزمان میان اعضای خانواده بر سر دوری از هم و در عین حال با هم بودن است. بودن به واسطه پیشینه و آموزش قبلی خود، علاقه مفرطی به تأکیدات فردگرایانه روانکاوی داشت لیکن علاقه حرفه ای و تخصصی او به خانواده در همان اوائل اشتغالش، یعنی زمانیکه در اواخر (۱۹۴۰) در کلینیک فینجر به عنوان روانپزشک مشغول کار بود، آغاز شد.

بخشی از متن:
 مقدمه
قبل از اینکه گروه به مرحله کار حرکت کند معمولا از مرحله انتقال گذر میکند. در خلال این مرحله ، گروهها معمولا با اضطراب ، دفاعی بودن ، مقاومت ، تلاش برای کنترل ، تعارضهای اعضاء ، چالش یا نزاع با رهبر و الگوهای متعددی از رفتارهای مشکل آفرین توصیف می شوند. برای آنکه گروه به مرحله کار حرکت کند باید این رفتارهای مشکل آفرین شناسایی و بطور موثری حل شوند. برخی از گروهها به دلیل نادیده گرفتن مقاومت یا تعارضی که به آرامی ظاهر شده و نهفته باقی میماند و تعامل باز گروه را تخریب میکند و درمرحله انتقال در جا میزنند.

بخشی از متن:
خانواده درمانی راهبرد نگر جی هیلی
هیلی مدعی است در اولین مصاحبه ، که به اصرار وی کل خانواده باید حضور داشته باشند. جریان کلی درمان تدارک دیده می شود. او به طور نظام دار ومرحله به مرحله با خانواده بر سر اینکه به چه مشکلی باید توجه کرد. به توافق میرسد. بعد. به منظور حذف مشکل . برنامه اجرای تغییر موقعیت بدکار خانواده تدوین می کند. معمولاً در مرحله آشنایی مختصر که فتح باب درمان است. او یک فضای همکاری به وجود می آورد ودر همان حال تعامل خانواده را مورد مشاهده قرارداده ومی کوشد همه را به مشارکت ودارد. ولذا نشان می دهد که همه در این موضوع شریک هستند وباید در درمان وجود خارجی داشته باشند. بعد او به سراغ مرحله شناسایی مشکل می رود وبه این موضوع می پردازد که چرا خانواده در این جا حاضر آمده است (مثلاً ، برای حل چه موضوعی)؛ اوپرسشهایی از این دست را مطرح می سازد: «چرا حالا برای دریافت کمک مراجعه کردید؟»؛ شما هر کدام دوست دارید چه چیزی عوض شود؟»؛ به سرعت یا به کندی ؟»؛ دوست دارید بدانید چه اتفاقی در حال وقوع است یا آنکه فقط می خواهیدتغییر کنید؟»؛ آیا مایلید برای این تغییر ایثارکنید؟ گفتگو از سوی درمانگری شروع می شود که نشان می دهدعلاقه مند است تا بدون عجله به تفسیر افکار واحساسات ابراز شده بپردازد.

معنای نشانه ها
بااینکه مجموعاً دیدگاه متعارف آن دوره مبنی براین بود نشانه ها، بنا به تعریف، اموری غیر ارادی وغیر انطباقی هستند، هیلی در همان اوایل کار خویش این موضع را اتخاذ کرد یک نشانه، به جای آنکه معرف رفتاری باشد که خارج از اختیارات بیمار است، نوعی راهبرد به شمار می آید که برای موقعیت اجتماعی کنونی حالت انطباقی دارد، چون در مواقعی که سایر راهبردهاعقیم مانده اند، رابطه خاصی را تحت مهار در می آورد. فرد حاوی نشانه ها با این ادعا که نشانه های مزبور غیر ارادی هستند، نیت خود رابرای مهار طرف مقابل رد میکند.
هیلی مورد زنی را نقل می کندکه اصرار دارد شوهرش هر شب در خانه باشد، چون که اگر تنها بماند دچار حملات اضطرابی می شود، ولی او تشخیص نمی دهد که توقعش در حکم ابزاری است برای اداره کردن رفتار شوهر. در عوض، آن را تابعی از حملات اضطرابی می داند که بنا به تصور او، هیچ اختیاری بر آن ندارد. این شوهر با یک معمای غامض روبه رو است؛ او نمی تواند بپذیرد که زنش رفتار اورا هدایت می کند( حمله های اضطرابی مسئول این امر هستند)، اما در همان حال نمی تواند همسرش را از هدایت رفتار او منع کند (چون که به هر حال، او دچار حملات اضطرابی است).

گروه:
کلمۀ گروه معانی و کاربردهای متعددی دارد و با کلماتی مانند توده، انبوه، خلق، اجتماع، سازمان و دسته مترادف است. گروه از نظر لغوی به معنای جماعت، انجمن، جمعیت، جمعی از مردم، دسته‌ای از حیوانات، طایفه یا قبیله است.
گروه در جامعه‌شناسی و روانشناسی اجتماعی تعاریف مختلفی دارد که یکی از تعاریف کامل آن به صورت زیر است: گروه تجمع دو نفر یا بیشتر است که کنش‌های متقابل نسبتاً بادوامی با یکدیگر دارند. از قوانین و مقررات مشخصی تبعیت می‌کنند. به نیازهای یکدیگر اهمیت می‌دهند و از طریق تفاهم و وحدت عمل تلاش می‌کنند که به اهداف مشترک گروه نائل شوند.

انواع گروه:
گروه‌ها انواع مختلفی دارند و بر اساس معیارهایی مانند زمان، تعداد اعضاء، اهداف، سازمان، نوع روابط، نوع عضویت و نحوۀ شکل‌گیری و … تقسیم‌بندی می‌شوند.

بخشی از متن:
فنون شناختی
از فنون شناختی نیز می‌توان در مشاورۀ پیش از ازدواج استفاده کرد. هدف از به‌کارگیری آنها شناسایی، اصلاح و تعدیل نگرش‌ها، باورها و افکار منفی و غیرمنطقی مراجعان است. ابتدا به فنونی برای شناسایی و فراخوانی افکار، قواعد و باورها اشاره می‌شود و سپس فنونی دیگر برای اصلاح و چالش با افکار منفی و ناکارآمد ارائه می‌شود.

توجه به تغییرات خلقی مُراجع در جلسه
یکی از راه‌های شناسایی افکار منفی توجه به حالت‌های خلقی بیمار در جلسه است. وقتی مُراجع حین توصیف یک رویداد یا ماجرا هیجان نشان می‌دهد، درمانگر می‌تواند حدس بزند که احتمالاً افکار خاصی براگیزانندۀ این حالت‌های هیجانی هستند. مانند مراجعی که به هنگام صحبت دربارۀ خانواده همسرش برانگیخته می‌شود …